
Met het volgen van de opleiding Transactionele Analyse ontstaan er nieuwe inzichten. De les van vorige week ging over ‘psychologische spelen’. Het welbekende verschijnsel, bijvoorbeeld op de werkvloer, dat er vieze spelletjes worden gespeeld. De wijze waarop verschilt, het resultaat is altijd hetzelfde: het beschadigt mensen.
Dramadriehoek
De dramadriehoek (Steven Karpman) bestaat uit de Redder, het Slachtoffer en de Aanklager. Ergens tussen baarmoeder en heden hebben we besloten dat we een Redder moeten zijn, dat we denken zelf niks te kunnen (Slachtoffer) of geven we die ‘ander’ (Aanklager) de schuld. En in alle eerlijkheid: alle drie zijn ze soms best prettig. We willen allemaal wel eens die redder zijn, heerlijk klagen of onszelf heel zielig vinden. En dat mag, maar wat voor alles geldt, geldt hier ook: niet overdrijven!
Geraakten en gedupeerden
Wanneer inwoners door ruimtelijke plannen van de overheid geraakt worden in hun directe leefomgeving, staan de redders op. Zij voeren actie, zitten in klankbord- en/of werkgroepen en zijn bij elke bijeenkomst van de partij. Zij gaan dat varkentje wel even wassen. De slachtoffers voelen zich verlamd. Machteloos vragen zij zich af hoe het nu verder moet. Zij vestigen hun hoop op de redders. De aanklagers vinden er in negatieve zin vooral veel van en bij voorkeur op social media. Helaas is dit onvoldoende effectief, want wat we doen is elkaar vooral bezighouden, maar wat mist is de verbinding.
Deels wel, deels niet
Als de overheid de ellende veroorzaakt, moet die zelfde overheid de problemen ook maar weer oplossen. Op zich een logische gedachte. Toch? Deels is het ook zo, maar deels ook niet. Woningen die in de weg staan of onbereikbaar worden, worden door de overheid aangekocht. Er is ook nog wat mogelijk aan nadeelcompensatie, maar dan houdt het ongeveer wel op. De overheid lost dus niet alle problemen op. En dat betekent dat er mensen zijn die niet letterlijk, maar wel figuurlijk ‘geraakt’ worden door de plannen. Zij komen te wonen aan een bouwput met alle bijbehorende hinder die bouwwerkzaamheden veroorzaken. En dat baart tot zorgen en leidt soms tot hoogoplopende emoties. Het is aan niemand om hier een waardeoordeel aan te verbinden. Emoties staan niet ter discussie.
Dramadriehoek
De dramadriehoek (Steven Karpman) bestaat uit de Redder, het Slachtoffer en de Aanklager. Ergens tussen baarmoeder en heden hebben we besloten dat we een Redder moeten zijn, dat we denken zelf niks te kunnen (Slachtoffer) of geven we die ‘ander’ (Aanklager) de schuld. En in alle eerlijkheid: alle drie zijn ze soms best prettig. We willen allemaal wel eens die redder zijn, heerlijk klagen of onszelf heel zielig vinden. En dat mag, maar wat voor alles geldt, geldt hier ook: niet overdrijven!
Geraakten en gedupeerden
Wanneer inwoners door ruimtelijke plannen van de overheid geraakt worden in hun directe leefomgeving, staan de redders op. Zij voeren actie, zitten in klankbord- en/of werkgroepen en zijn bij elke bijeenkomst van de partij. Zij gaan dat varkentje wel even wassen. De slachtoffers voelen zich verlamd. Machteloos vragen zij zich af hoe het nu verder moet. Zij vestigen hun hoop op de redders. De aanklagers vinden er in negatieve zin vooral veel van en bij voorkeur op social media. Helaas is dit onvoldoende effectief, want wat we doen is elkaar vooral bezighouden, maar wat mist is de verbinding.
Deels wel, deels niet
Als de overheid de ellende veroorzaakt, moet die zelfde overheid de problemen ook maar weer oplossen. Op zich een logische gedachte. Toch? Deels is het ook zo, maar deels ook niet. Woningen die in de weg staan of onbereikbaar worden, worden door de overheid aangekocht. Er is ook nog wat mogelijk aan nadeelcompensatie, maar dan houdt het ongeveer wel op. De overheid lost dus niet alle problemen op. En dat betekent dat er mensen zijn die niet letterlijk, maar wel figuurlijk ‘geraakt’ worden door de plannen. Zij komen te wonen aan een bouwput met alle bijbehorende hinder die bouwwerkzaamheden veroorzaken. En dat baart tot zorgen en leidt soms tot hoogoplopende emoties. Het is aan niemand om hier een waardeoordeel aan te verbinden. Emoties staan niet ter discussie.

Kwaliteitendriehoek
Tijdens de les werd gezegd dat mensen geen kant en klare oplossingen willen, maar hulp willen bij het vinden van oplossingen. Hmmm… daar heb ik wel even op zitten kauwen. Is dat inderdaad zo? Ik heb mensen gesproken die letterlijk gezegd hebben dat de overheid hun probleem moet oplossen. Dat is dan wel gezegd, maar blijkbaar anders bedoeld. Zal ook wel moeten, want de overheid gaat alle problemen echt niet oplossen. Door andere posities in te nemen (Kwaliteitendriehoek - Acey Choy), ontstaat er contact. De Redder wordt Helper, het Slachtoffer wordt hulpvrager en de Aanklager wordt meedenker en -bouwer. Dan wordt het mogelijk de problemen samen het hoofd bieden. Door naar elkaar te luisteren, door elkaar de juiste vragen te stellen, door bij elkaar betrokken te zijn en elkaar handvatten te bieden om actie te kunnen ondernemen. T’is denk ik niet voor niks dat de kwaliteitendriehoek ook wel de winnaarsdriehoek wordt genoemd.
Tijdens de les werd gezegd dat mensen geen kant en klare oplossingen willen, maar hulp willen bij het vinden van oplossingen. Hmmm… daar heb ik wel even op zitten kauwen. Is dat inderdaad zo? Ik heb mensen gesproken die letterlijk gezegd hebben dat de overheid hun probleem moet oplossen. Dat is dan wel gezegd, maar blijkbaar anders bedoeld. Zal ook wel moeten, want de overheid gaat alle problemen echt niet oplossen. Door andere posities in te nemen (Kwaliteitendriehoek - Acey Choy), ontstaat er contact. De Redder wordt Helper, het Slachtoffer wordt hulpvrager en de Aanklager wordt meedenker en -bouwer. Dan wordt het mogelijk de problemen samen het hoofd bieden. Door naar elkaar te luisteren, door elkaar de juiste vragen te stellen, door bij elkaar betrokken te zijn en elkaar handvatten te bieden om actie te kunnen ondernemen. T’is denk ik niet voor niks dat de kwaliteitendriehoek ook wel de winnaarsdriehoek wordt genoemd.